VULTURES

We hebben allemaal met dezelfde angst te maken, met de wond van de sterfelijkheid, de worm aan de kern van ons bestaan. Deze woorden van psychiater Irvin D. Yalom putten inspiratie uit Ernest Beckers baanbrekende boek The Denial of Death (1973) en vormen de ondertoon van VULTURES, een nieuw werk dat Brits-Chinees componiste Jamie Man 文珮玲 schreef in opdracht van BL!NDMAN.

Het doodsbesef is wat ons als mens verbindt, maar is tegelijkertijd iets dat we niet onder ogen durven zien. We mijden het liever en we moffelen het weg in een taboesfeer. Hierdoor ontkennen we steeds meer wat we in essentie zijn: sterfelijke kwetsbare wezens.

In VULTURES plaatst Jamie Man het leven en de dood samen op scène onder de vorm van een auditief ritueel ten horen gebracht met drone-speakers, vocale mantra’s, field recordings, dierengeluiden, saxofoons en elektronica.

Geïnspireerd door oude Tibetaanse gebruiken ensceneert ze een muzikale hemelbegrafenis, een type lijkbezorging waar overledenen aan gieren worden gegeven. De doden worden voedsel voor de levenden en hun zielen blijven voortleven in de gieren die naar de hemel opstijgen. Maar de gieren die nodig zijn voor hemelbegrafenissen zijn ernstig bedreigd. Deze Dakini’s – Tibetaanse engelen die de ziel naar de hemel brengen om te wachten op reïncarnatie – bevinden zich eveneens in de overgang naar de dood door massale uitsterving. Jamie Man plaatst de kwetsbaarheid van zowel mens als dier samen op scène onder de vorm van een muzikale meditatie, symbolisch voor de fragiele verbinding tussen onszelf, de dood en de natuur rondom ons. Het levert een ijzingwekkend meerstemmig tafereel op dat ons doet herinneren aan onze eigen sterfelijkheid, bespiegeld door gevederde aaseters uit de Oude Wereld.