Antonyms

PASSACAGLIA voor Antow W.
Eric Sleichim
De Passacaglia, een muzikale vorm bij uitstek voor dit kwartet, geeft door zijn voortdurend terugkerende basis een voedingsbodem voor de vier stemmen om te evolueren. Een reeks van negen tonen – de motor van het stuk – wordt onophoudelijk geperverteerd door multiphonics en verboden noten. Op dezelfde manier als diepte wordt geboden door vast en leeg, kan de dialoog tussen het geschrevene en het ongeschrevene alleen worden bereikt door een ware perceptie van beweging, ruimte en stilte.

NEW BABYLONIANS voor Robert L. Nathanson
Roy Nathanson
Deze compositie is gebaseerd op een stuk dat ik eerder schreef voor het duo dat ik heb met pianist Anthony Coleman. Aanvankelijk werden de duellerende saxofoonpartijen gegenereerd door Colemans sampler. De gedeconstrueerde frasen zijn in stukken geknipt en gereorganiseerd voor saxofoonkwartet. Een eerste poging om te schrijven zonder verwijzing naar een gevestigd genre.

THE PRECIPITIATION SUITE
1 I Feel a Draft voor Mal Waldron
2 Cloudy voor Giuseppe Chiari
3 Rain voor Cecil Taylor
Steve Lacy
Deze muziek werd voor het eerst bedacht in Rome ’69. Volledig gebaseerd op een lange studie van de prachtige Romeinse elementen. I feel a draft: Een briesje, een rilling, een zucht, een voorteken? Nervous Ostinato (Bb): een melodie van intervallen. Cloudy: 11 Seriewolken, enigszins georiënteerd in Db, elk duurt ½ minuut. Rain: Romeinse regen is de zoetste die ik ken. Deze regen toonladder (7 noten) komt uit een oude Cecil Taylor uitvoering, het stuk is aan hem opgedragen.
Elke keer dat dit stuk wordt gespeeld is het anders, net zoals elke keer de regen anders is, elke druppel ook.

SUITE FOR SAXOPHONE QUARTET 1 voor Charles Mingus
Ned Rothenberg
De verwijzing naar Mingus is zowel een eerbetoon aan zijn genialiteit als een verwijzing naar een compositieproces dat ik in al mijn schrijven probeer na te bootsen. Mingus was een meester in een zeer viscerale harmonische taal die rechtstreeks voortkwam uit improvisatiestimuli en die ‘tonale’ en ‘atonale’ sonoriteiten mengde zonder conceptuele vooroordelen. Er is geen sprake van intellectuele versus emotionele genese voor het materiaal – geest en lichaam zijn één – het hoofd danst en het lichaam contempleert.