Sorry, your browser is not supported. Please use a modern browser like Chrome, Firefox, Safari or Edge.

Angel of Death

Jan Fabre + Eric Sleichim + William Forsythe

In 1996 schrijft de beeldend en theaterkunstenaar, choreograaf en auteur Jan Fabre een tekst geïnspireerd op de figuur van de Amerikaanse kunstenaar Andy Warhol. Hij geeft het de ondertitel een monoloog voor een man, een vrouw , of een hermafrodiet.

Engel van de dood is de ontmoeting van drie geesten via de pen van de auteur. Naast Warhol is er de geest van William Forsythe, aan wie dit stuk is opgedragen.

Muzikale interventie van de componist/saxofonist Eric Sleichim voegt extra betekenis toe aan het geheel met een nieuwe compositie. Deze opstelling vormt een nieuw experiment in het podiumwerk van Jan Fabre.

Jan Fabre: concept, regie, tekst en choreografie
Ivana Jozic: performer en choreografie
Eric Sleichim: compositie & live performance bariton sax en elektronica
William Forsythe: film performer

Geert Van der Auwera, Jelle Moerman: technische leiding
Musée d’Anatomie (Montpellier, Frankrijk): filmlocatie
Troubleyn/Jan Fabre (Antwerpen, België): productie
deSingel (Antwerpen, België): coproductie

met dank aan bloet vzw, Jan Vrints & Roger Leclercq (camera film), Jan Decoster (uitvoering film), Miet Martens (assistent van Jan Fabre), Gert Wuyts (geluid film)

de tekst van Angel of Death is gepubliceerd door l’Arche Editeur, Parijs (1996)

Agenda

2008
29 Mrt
Brigittines
Brussel / Bruxelles (BE)
28 Mrt
Brigittines
Brussel / Bruxelles (BE)
27 Mrt
Brigittines
Brussel / Bruxelles (BE)
26 Mrt
Brigittines
Brussel / Bruxelles (BE)
25 Mrt
Brigittines
Brussel / Bruxelles (BE)
2007
20 Mrt
Troubleyn Theater
Antwerpen (BE)
2006
18 Sep
Zagreb (HR)
12 Mei
Istanbul (TR)
06 Apr
Stockholm (SE)
2005
24 Okt
Sarajevo (BA)
13 Okt
Rio de Janeiro (BR)
08 Okt
Bolzano (IT)
05 Okt
Trento (IT)
02 Feb
BOZAR
Brussel - Bruxelles (BE)
2004
09 Jul
Avignon (FR)
04 Apr
Tanzquartier
Vienna (AT)
2003
07 Dec
DE SINGEL
Antwerpen (BE)
06 Dec
DE SINGEL
Antwerpen (BE)
05 Dec
DE SINGEL
Antwerpen (BE)
02 Okt
Pontadera (IT)

11 Jul
org. Festival d’Avignon
Avignon (FR)
10 Jul
org. Festival d’Avignon
Avignon (FR)
09 Jul
org. Festival d'Avignon
Avignon (FR)

Meer over Engel van de dood.

Fabre toonde zich eerder zijn interesse in het gedachtengoed van deze invloedrijke, androgyne artists’ artist. In de theaterproductie Universal Copyrights 1 & 9 bijvoorbeeld. Daarin kaartte Fabre expliciet het gegeven van de kopieerbaarheid aan en stelde dus het begrip authenticiteit in vraag. In 1997 zou Warhol als een haast perfecte lookalike opduiken in Glowing Icons, het derde deel van de trilogie van het lichaam, gewijd aan het erotische lichaam, het lichaam dat een eeuwig aura bezit, en veroordeeld is tot onsterfelijkheid, zoals dat is bij collectieve helden, die iconen worden. Deze monoloog laat dit thema ook aan bod komen, maar met toevoeging van een intiemer onderzoek, en via de weg van de taalmetafoor. Engel van de dood is de ontmoeting van drie geesten via de pen van de auteur. Naast Warhol is er de geest van William Forsythe, aan wie dit stuk is opgedragen. Forsythe is de baanbrekende choreograaf van het Ballet Frankfurt, en zelf een voortreffelijk danser. Fabre zag een verwantschap tussen beide figuren, om te beginnen fysiek. En ten slotte zijn er de persoonlijke fascinaties van Fabre, zoals transformatie, de schoonheid van gender (en dus ook het tweeslachtige), en de dubbele identiteit, en de contradictie van het kunstenaarschap, balancerend tussen openbaarheid, roem, en (de zucht naar) anonimiteit, afzondering. De ontmoeting tussen drie ‘geesten’ is daarmee gestoffeerd.

Laag per laag krijgt de ongrijpbare ‘ik-persoon’ gestalte door het dooreenmengen van observatie, identificatie, het citeren van beroemde uitspraken van ‘Drella’, en interpretaties van Warhols, Fabres en Forsythes biografie. De ik-figuur pendelt tussen de bekentenis, die de hand uitreikt naar een publiek, en het zich terugtrekken in dubbelzinnigheden en vragen. Het lijkt dat hij zich in een post mortem staat bevindt, in een tijdsvacuüm, levend én dood, waar hij zich onthult, verhult, zijn identiteit (weder)samenstelt.

Uiteindelijk valt de wens te willen dansen en zichzelf te vergeten. Het enigma houdt zichzelf in stand… In de enscenering voorziet Jan Fabre een nieuwe confrontatie met deze tekst in de vorm van een live geanimeerde video-installatie. De installatie bestaat uit 4 monumentale videowanden, symmetrisch in een vierkant opgesteld. Binnen dat vierkant, op een licht verhoog, neemt de Kroatische danseres Ivana Jozic plaats en gaat in dialoog met wat op de schermen te zien is. Het zijn filmopnames van William Forsythe, die danst en de tekst van Engel van de dood voordraagt op de locatie van het anatomisch museum van Montpellier. Deze beelden communiceren met elkaar tussen de schermen onderling: ze vloeien over en laten verschillende (camera)standpunten zien. Een tweede interactie zal ontstaan door de interventie van de performer in het midden, die in taal en gebaar zal inspelen op de videomontage.